Witamy serdecznie

monia.wer

- bo może być znacznie gorzej Rolling Eyes

Dzisiaj na stronie Wirtualnej Polski z ogromnym zdziwieniem przeczytałam, że białoruski przywódca przyznał się do sfałszowania wyborów prezydenckich. Skąd to niespodziewane wyznanie? Nagłe nawrócenie? Nieee... co to, to nie. Aleksander łukaszenka przyznał, że sfałszowano oficjalne wyniki wyborów, ponieważ rzeczywisty wynik był tak wysoki, że nikt by w niego nie uwierzył Laughing

Ibrahim

Całkiem możliwe. W pewnym momencie mojego życia wyjątkowo interesowałem się historią i polityką Europy Wschodniej. Białorusini nie mają takiego poczucia narodowego, jak np. Ukraińcy. W czasie, kiedy po I wojnie światowej rodziło się państwo ukraińskie (bardzo ciekawy okres hetmanatu Semena Petlury - to "ukraiński Piłsudski)", Białorusini ulegli naporowi bolszewizmu. Następne dziesiątki lat sowietyzacji zrobiło swoje. I wspomnieć możemy jeszcze brak wzorców historycznych takich jak na Litwie (Antanas Smetona), na Ukrainie (wspomniany wcześniej Semen Petlura) czy nawet w Estonii (Konstantin Päts). Oni do dziś żyją wspomnieniem ZSRR i nigdy się nie pogodzili z jego upadkiem. Tam do dzisiaj jest tylko jedna, właściwa droga... Łukaszenko.

Nie liczmy więc na pomarańczową rewolucję na Białorusi, przed nimi jeszcze długa droga do bycia narodem.

monia.wer

[link widoczny dla zalogowanych]
Powyżej wstawiłam linka między innymi do konferencji prasowej łukaszenki. Warto zobaczyć reakcję dziennikarzy.

Wiem, że jeszcze długa droga przed Białorusinami, ale żal mi tego zdeptanego narodu. I już sama nie wiem, ile w tym wszystkim nieświadomości i strachu, a ile zwykłej glupoty. Pomijając już sam fakt reżimowego ustroju, pojawiła się przed Białorusinami możliwość zbudowania suwerennego Państwa, a Białorusini za to patrzą tęsknym okiem za swych Wielkim Wschodnim Bratem. Ironia historii, że Wielki Brat chce być już postrzegany jako państwo demokratyczne i nie chce, aby utożsamiano go z watażką łukaszenką.